Ouderen aan verpleeghuisbed

Dit artikel schreef ik in Actueel, kaderblad van KBO-Brabant, van september 2002.

Verpleeghuizen met wachtlijsten, ofschoon er plaats genoeg is. Bedden te over, geld genoeg, maar te weing personeel. Een doorn in het oog van Ben Fransen, directeur verpleging en verzorging van de stichting Pantein in Boxmeer. Daarom ging hij aan het begin van de zomer via de afdelingen van de KBO in zijn regio op zoek naar snel inzetbare ouderen. Liefst mensen met een goede opleiding, maar zeker ook anderen met bereidheid aan het bed de handen uit de mouwen te steken. Hij vond er vijf, maar de nood bleef hoog. En dus gaat hij dit najaar verder speuren naar hulp.

De stichting Pantein heeft haar werkgebied in het Land van Cuijk en Noord-Limburg. Volgens Fransen leende Pantein in 2001 een willig oor aan de noodkreet uit samenleving en politiek om te trachten door extra-verpleeghuisbedden de wachtlijsten korter te maken. Ofschoon ook toen al deskundig personeel niet bepaald royaal voorhanden was, kreeg Pantein het voor elkaar dat in een voormalig kloosterbejaardenoord in Sambeek, gemeente Boxmeer, aan veertig mensen  méér verpleging kon worden geboden. Maar de wal keerde het schip. Mede door de vakantieperiode groeide, in ieder geval tijdelijk, het personeelstekort, waardoor Pantein in juli en augustus twintig bedden leeg moest laten. In de brief waarin de KBO-afdelingen werd verzocht de helpende hand te reiken, liet Pantein ook weten dat de pijn van die gedwongen leegstand zou worden verdeeld over de verpleeghuizen in Boxmeer, Sambeek, Cuijk, Mill en Gennep.

Vrouwenverenigingen

Verdeling van pijn, in zo'n situatie wil Fransen liefst niet nog eens terecht komen. Vooral niet, omdat de gedwongen leegstand van twintig bedden in het heetst van de zomer,  ook tot gevolg had, zegt hij, dat in het ziekenhuis van Boxmeer twintig mensen moesten wachten  op opname in een verpleeghuis en het gevolg daarvan was weer dat twintig mensen niet in het ziekenhuis opgenomen konden worden.  Ben Fransen beseft dat hij alleen niet in staat is de nood van Pantein, de nood van mensen die verpleging behoeven, de nood ook van het ziekenhuis te lenigen. Maar het overleg met de KBO  dat vijf nieuwe krachten opleverde, sterkt hem in het vertrouwen dat meer mogelijk moet zijn. Darom gaat hij ook naar besturen van vrouwenverenigingen en opnieuw naar KBO-afdelingen met het verzoek in hun jaarvergadering of in andere bijeenkomsten te mogen vertellen wat precies het werk in een verpleeghuis inhoudt. "Het werk heeft over het algemeen niet zo'n goed imago, maar dat vind ik niet terecht. Ik kan vertellen over de aard van het werk, de mooie kanten ervan, de arbeidsvoorwaarden, de beloning. Ik zal uitleggen hoe vitale ouderen, aow-ers en vutters voor ons van grote betekenis kunnen zijn. Werken in een verpleeghuis is een zeer zinvolle tijdsbesteding, waar een goede financiële beloning tegenover staat. "

Het buitenland

Maar Fransen heeft meer pijlen op z'n boog. "Ik heb contact gehad met het ministerie van Defensie, dat immers de beschikking heeft over honderden goed opgeleide mensen. Twee kazernes in de buurt willen best meewerken, maar Defensie en het ministerie van VROM konden het niet eens worden. Ik ben er weken mee bezig geweest, maar door pure bureaucratie is er niets van terecht gekomen. We kijken echter ook naar het buitenland. We zijn in het oosten van Duitsland geweest, maar dat heeft niets opgeleverd. We richten ons nu op Polen. Een Nederlands bureau is er aan het werven. De werkloosheid is er groot, ook onder goed opgeleide mensen en er schijnt goede belangstelling te bestaan voor werk in Nederland. Intussen zoeken we ook naar andere mogelijkheden, want een situatie zoals we die deze zomer hebben gehad, is niet aanvaardbaar."